Google Creative Lab ve Berg İşbirliği

Google’ın gücü artık tartışılmaz bir hal aldı. Sadece bir arama hizmeti değil, sadece haritalar değil… E-postanız ya da hesap çizelgeleriniz de değil… Google, adeta internet üzerindeki her bilgi parçasının ve bunun arkasındaki insanların eğilimlerinin sunulduğu sonsuz bir açık büfe tarafından körüklenen bir yapay zeka! Google bir web sitesi ya da hizmetlerin bir derlemesi değil… Dünyada bilenen en güçlü idollerden birisi…     Google Creative Lab 2011'de Berg’e şöyle bir soru ile yaklaştı: “Eğer Google bir ekranın içine sıkışmış olmasaydı, neler yapabilirdi?” Bu sorunun cevabı aylarca tüm stüdyoyu tüketti. Cevapları, bilgisayar vizyonunun ekrana alternatif olarak 3D projeksiyon ve bu görüntü ile etkileşime dönüşeceği şeklinde oldu. Berg’in fikri, Pixar’un Luxo Jr’ından ilham alan bir akıllı lambaydı. Bu lamba sizi her zaman görebilecek ve çalışma alanınıza “akıllı ışık” yansıtacaktı. Bu, yalnızca analog nesneler için artırılmış gerçeklik katmanından daha fazlasını gerektiren bir lamba ve Google’ın bulutta “büyük beyin (big brain)” olarak adlandırdığını Berg'in “küçük beyin (little brain)” olarak adlandırdığı şey olmalıydı. Bu küçük beyni, etkileşim deneyimini bedene bürümek ve verileri daha ulaşılabilir kılmak için dijital olarak canlandırılmış küçük ve oyuncu bir köpeğin yol arkadaşınız olması gibi düşünün. Berg’in son videolarında görünmemesine rağmen, küçük beynin Text Camera olarak adlandırdıkları “yol arkadaşı” uygulamasındaki izlerini görebilirsiniz.     Berg, önceden daha çok teorik teknoloji üzerinde çalışıyordu. Bu lambayı da projeksiyon ve görsel hile ile yaptılar. Fakat gerçekte projeksiyonu nesneler ile nasıl birleştireceklerdi? Lamba neye bakacağını ve nereye yansıtacağını nasıl anlayacaktı? Bu yenilik Berg’in "ölçüm anahtarı" olarak adlandırdığı şey oldu. Bu anahtarı, bir QR Code olarak düşünün. Kamera onu görüyor ve en üst noktaya artırılmış gerçekliği yansıtıyor. Ölçüm anahtarı, bu fikri bir adım ileriye götürüyor ve şunu soruyor: Ya bu dijital kodu iki imaja bölmeniz gerekirse? Tek başlarına, bir bilgisayar için anlamsız olurlardı. Birlikteyken ise bilgi oluştururlardı.  Bu yüzden ölçüm anahtarı, dijital bilgi için açma-kapama kumandası gibi bir görev üstlendi. Yaylı plastik parça gibi gereksiz bir nesne, bulut bağlantılı bir medya oynatıcısına dönüşüyor. Son olarak Berg, “ya dijital hizmetlere abonelik, erişim kilidini açmak için oluşturulan ve satın alma noktasında hazırlanan otomatik okunabilir nesneler olarak satılsaydı?” sorusunu soruyor.     Bu güzel bir soru fakat Netflix, Rdio ve Facebook’umuz için aktarma merkezi olarak hizmet verecek bir akıllı lamba satın almayı hayal etmek zor. Aynı zamanda Google Project Glass’ı satışa çıkardığı için , Berg’in arayüz fikirlerinin artırılmış gerçeklik uygulamalarına ışık tutamaması için çok az neden var. Google analog dünyaya girdiği için, gerçek bir yol arkadaşı olabilecek potansiyeli var fakat sadece beş dakika sonra varlığından rahatsız olmaya başlamazsak…